

Pire, kene ve bit irritasyonları hayvanınızda bir takım ciddi problemlere sebep olabilir. Pire ve keneler hayvanınıza ve nadiren size de hastalıkların bulaştırılmasında potansiyel bir göreve sahiptirler. Bu nedenle neyle karşı karşıya olduğunuzu ve problemlerden en iyi korunma yolunun bilinmesi önemlidir.
Pireler
Pire problemleriyle yaygın olarak karşılaşılmaktadır. Pireler ev, bahçe ve park gibi yerlerde bulunurlar ve hayvanınız üzerine buralardan gelirler – diğer enfeste hayvanlardan genelikle geldikleri düşünülmemektedir. Bir pire uygun bir konak bulduğunda genellikle oraya yerleşme eğilimindedir.
2005 yılında İngiltere’de Bond ve arkadaşları tarafından yapılan kedilerdeki ve köpeklerdeki pire enfestasyonları hakkında bir araştırmaya göre:
Kediniz veya köpeğiniz yaşamının herhangi bir döneminde bir pire enfestasyonuyla karşılaşbilir.
Bu araştırma her 10 köpekten 1 tanesinin ve 5 kediden de 1’inin yaşamlarının herhangi bir döneminde bir pire enfestasyonuna maruz kaldığını göstermiştir.
Dişi bir pire 1 günde 50 adet yumurta yumurtlayabilir. Bir pire tüm yaşamı boyunca yaklaşık 1,500 adet yumurta yumurtlamaktadır.
Keneler
Keneler morfolojik olarak diğer artropotlardan farklı olup vücutları tek bir parçadan oluşmuştur. Vücutlarının ön tarafında ağız organelleri bulunmaktadır. Kene enfestasyonları köpekler için özellikle önem taşır. Kedilerde daha az rastlanırlar. Özellikle köpeklerin en çok dolaşmayı sevdikleri açık alanlarda gözlenir. Nisan’dan Ekim’e kadar çalılıklarda,otlar üzerinde serbestçe yaşar,kan emebilecekleri bir noktada kanca benzeri ısırma organelleri ile deriyi delerek gömülürler. Köpek keneleri çoğunlukla 3 veya 2 konaklıdır.
Bitler
Isırıcı Bitler:
Köpeklerde Trichodectes canis, kedilerde Felicola subrostratus bulunur. 1-3 mm boyunda, sarımtırak renkte, vücutları dorso-ventral basık, ağız yapıları ısırıcı- yalayıcı tiptedir. Hayvanların baş, boyun ve sırt bölgesinde en fazla bulunur; kıllar arasında kolayca farkedilirler. Bakımsız ve tımarsız hayvanlarda daha fazla bulunurlar. Konak hayvanın deri döküntüleri ve derideki lezyonlardan sızan eksudatla beslenirler. İnsana geçmezler.
Parazit bütün ömrünü konak hayvan üzerinde geçirir. Dış ortamda en geç 1 hafta içinde ölür. Dişiler yumurtalarını kıllar üzerine yapıştırırlar. 5-8 günde larvalar çıkar. Larva üç defa gömlek değiştirerek erginleşir. Toplam gelişme süresi 3-5 haftadır.
Belirgin bir semptom meydana getirmez. Hafif kaşıntı olabilir. Ağır enfestasyonlar kıl dökülmelerine ve bazen da kabuklu ekzemaya yol açabilir.
Emici Bitler:
Kedilerde emici bit bulunmaz. Köpeklerde rastlanan Linognathus setosus, erkekleri 1.5 mm, dişileri 1.7 mm uzunluktadır. Ağız yapıları sokucu- emicidir. Kan emerek beslenirler. Çiftleşen ergin dişiler, 4-6 hafta süreyle, günde 5-10 yumurta yumurtlar ve yumurtalarını kıllar üzerine yapıştırırlar. 5-8 günde larvalar çıkar ve 3 defa gömlek değiştirdikten sonra erginleşirler. Üreme hızları yüksektir. Genç köpeklerde ve uzun kıllı köpeklerde daha fazla bulunurlar. Sayıca fazla olduklarında anemi, gelişme geriliği, zayıflama, az veya çok kaşıntı, hafif deri lezyonları ve kıl dökülmelerine neden olurlar.